De Russische atletieksporters liggen al een lange tijd onder vuur. Recent kwam het rapport McLaren uit waarin duidelijk werd dat de Russische staat zelf achter de georganiseerde dopingpraktijken zat en dit niet alleen in de atletiek. Het IOC besliste – toch licht tegen de adviezen in – om zelf niet alle Russische sporters te bannen van de nakende Olympische Spelen, maar schoof de verantwoordelijkheid door naar de verschillende internationale sportbonden, zei het enkele wenken.

De ITTF heeft gisteren dan een beslissing genomen over de drie Russische sporters die in het tafeltennis zouden aantreden. Alexander Shibaev, Polina Mikhailova en Maria Dolgikh zijn voor de internationale tafeltennisbond welkom in Rio. Zij werden tot op heden niet in verband gebracht met de dopingpraktijken, zijn niet gelinkt aan het McLaren-rapport en werden tijdens door de ITTF zelf uitgevoerde dopingtests ook niet betrapt. Mocht er in korte tijd toch aanwijzingen zijn dat een van de drie spelers betrokken is, kunnen ze alsnog geschrapt worden.

Doping in het tafeltennis is overigens een zeldzaam fenomeen, toch wat betreft het gebruik van sportbevorderende medicatie. Daarvoor is onze sport bijzonder technisch aangelegd, waar doping eigenlijk geen meerwaarde geeft. Medische doping heeft een veel groter aandeel in duursporten, zoals wielrennen, atletiek en zwemmen, of krachtsporten (gewichtheffen).

Recent werd onze sport toch gelinkt aan doping, maar dan van technische aard. De Chinese spelers zouden over uniek materiaal beschikken waardoor zij meer spin op een bal kunnen zetten zonder snelheidsverlies.

Dimitrij Ovtcharov werd in 2010 wel vrijgesproken van het gebruik van het middel Clenbuterol. Een logische uitspraak aangezien het middel ongecontroleerde spiertrekkingen als bijwerkingen heeft. Voor een fietser (Contador werd ook aan het product gelinkt) is dit nog acceptabel, maar in een precisiesport als tafeltennis doet dat meer kwaad dan goed.